Durch den Monsun [διαμεσου του μουσωνα]
Το παράθυρο της δεν ανοίγει πια
Εδώ μέσα όλα είναι άδεια και γεμάτα από εσένα
Και μπροστά μου το τελευταίο κερί σβήνει
ηδη περιμενω μια αιωνιότητα
Επιτέλους έφτασε η ώρα
Εκεί πάνω τα μαύρα σύννεφα ανεβαίνουν ψηλά
Πρέπει να περάσω το μουσώνα
Πίσω από τον κόσμο
Ως το τέλος του χρόνου
Μέχρι που η βροχή δεν θα πέφτει πια
Ενάντια στην καταιγίδα
κατα μηκους του βυθου
Και όταν δν μπορω αλλο θα θυμάμαι
Πως κάποια μέρα θα τρέχουμε μαζί
Μέσα από το μουσώνα
Πως όλα θα πάνε καλά
Ένα μισοφέγγαρο βυθίζεται μπροστά μου
Μήπως ήταν μόλις τώρα κοντά σου;
Και πραγματικά κρατάει τις υποσχέσεις του;
Το ξέρω πως μπορώ να σε βρω
Ακούω το όνομα σου μέσα από τη θύελλα
Νομίζω πως δεν μπορώ να πιστεύω σ' αυτό πιο δυνατά
Πρέπει να περάσω το μουσώνα
Πίσω από τον κόσμο
Ως το τέλος του χρόνου
Μέχρι που η βροχή δεν θα πέφτει πια
Ενάντια στην καταιγίδα
κατα μηκους του βυθου
Και όταν δν μπορω αλλο θα θυμάμαι
Πως κάποια μέρα θα τρέχουμε μαζί
Γιατί πολύ απλά κανεις δεν μπορεί να μας κρατήσει πια
διαμεσου του μουσώνα
Πολεμάω εμενα
Ανάμεσα από τις δυνάμεις πίσω από αυτήν την πόρτα
Θα τις νικήσω
Και τότε θα με οδηγήσουν κοντά σου
Τότε όλα θα γινουν καλά
Τότε όλα θα γινουν καλά
Θα γινουν καλά
Καλά
Πρέπει να περάσω μέσα από το μουσώνα
Πίσω από τον κόσμο
Ως το τέλος του χρόνου
Μέχρι που η βροχή δεν θα πέφτει πια
Ενάντια στην καταιγίδα
κατα μηκους του βυθου
Και όταν δν μπορω αλλο θα θυμάμαι
Πως κάποια μέρα θα τρέχουμε μαζί
Γιατί πολύ απλά κανείς δεν μπορεί να μας κρατήσει πια
διαμεσου μουσώνα
διαμεσου του μουσώνα
Τότε όλα γινουν καλά
διαμεσου του μουσώνα
Τότε όλα γινουν καλά